\przytknąć pistolet do piersi приставить пистолет к груди;
\przytknąć do ust поднести (приложить) к губам
przytknąć pistolet do piersi — приста́вить пистоле́т к груди́ przytknąć do ust — поднести́ (приложи́ть) к губа́м+ przyłożyć
* * *
przytknięty сов.
приложи́ть, приста́вить
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przytknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przytykać II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przytknąć — dk Va, przytknąćnę, przytknąćniesz, przytknąćnij, przytknąćnął, przytknąćnęła, przytknąćnięty, przytknąćnąwszy przytykać ndk I, przytknąćam, przytknąćasz, przytknąćają, przytknąćaj, przytknąćał, przytknąćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do… … Słownik języka polskiego
przytykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przytykaćam, przytykaća, przytykaćają, przytykaćany {{/stl 8}}– przytkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś jest zatkane w pewnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyłożyć — dk VIb, przyłożyćżę, przyłożyćżysz, przyłożyćłóż, przyłożyćżył, przyłożyćżony przykładać ndk I, przyłożyćam, przyłożyćasz, przyłożyćają, przyłożyćaj, przyłożyćał, przyłożyćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do zetknięcia (zwykle w określonym celu) … Słownik języka polskiego
przytykać — ndk I, przytykaćam, przytykaćasz, przytykaćają, przytykaćaj, przytykaćał, przytykaćany 1. forma ndk czas. przytknąć (p.) 2. «stykać się, graniczyć z czymś; przylegać do czegoś» Jego ogród przytyka do naszego … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
